Het gaat niet alleen over het herdenken van vroeger, maar het besef dat we nu de voortzetting van die Nakba meemaken. En dat wij degenen zijn, onder anderen, die zich moeten inzetten en dat ook doen.
De organisator: ‘Het was een hele sterke avond met hele sterke sprekers. Naast Anja Meulenbelt die geïnterviewd werd door Loes over haar boek (Nooit meer is nu), Mo Kotesh, Jaap Hamburger, Haroon, Willem, Derek Otte. Allemaal mensen die durven te zeggen waar het op staat.
Zoals Huizinga eerder opmerkte: er is hoop terwijl hij wees op ‘Al degenen die de ernstige euvelen en gebreken van het heden zien, die niet weten hoe ze te te heelen of te keeren zullen zijn, maar die werken en hopen, die zoeken te begrijpen en bereid zijn te dragen. Een ontelbaar aantal mensen die de leugen geen toegang geven en die niet vervallen tot levensmoeheid en vertwijfeling.’ Een gemeente zegt hij, over de hele wereld verspreid, ‘zij zijn niet verbonden door leuzen en teekens, hun gemeenschap is er een van de geest.’ Dat gevoel had ik vanavond een beetje.
Dan de dappere advocaten die voor ME willen gaan staan. Dat deed me denken aan de revolutionaire jaren 60, toen we ook dachten dat dingen echt gingen veranderen ( for the times they are a-changin). Ik ben erg blij met onze studenten en heel goed dat mensen het voor ze opnemen. Er hebben zich vanavond nog drie mensen opgegeven om mee te doen met Haroon, heel goed.
Anja brak ieders hart, met haar kennis, ervaring en betrokkenheid. Dank, dank Anja, je betekent heel veel voor de beweging.Prachtige formule bij elkaar. Dit hebben we nodig. Een plek die bedoeld was voor 75 mensen en nu vol was met 150 mensen – misschien moeten we dit vaker doen. Rond trekken door het land zoals we toentertijd met Vietnam deden. En misschien nog uitbreiden met Artsen voor Gaza, advocaten voor vrede, ambtenaren voor de grondwet en anderen.
Dit is onze kracht. Leugens doorbreken.
